Powinności Rodziców

Zaspokajanie potrzeb fizycznych i psychicznych dziecka w atmosferze akceptacji, szacunku i miłości jest warunkiem jego zdrowia emocjonalnego i prawidłowego rozwoju.

Powinności rodziców wobec dziecka:

I. Opieka nad dzieckiem (zapewnia przetrwanie fizyczne i społeczne)

Zapewnienie pożywienia, higieny, dachu nad głową, ubrania, dbanie o zdrowie i bezpieczeństwo fizyczne, zaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych, społecznych i edukacyjnych.

II. Zasilanie emocjonalne (zapewnia na całe życie siłę emocjonalną i poczucie własnej wartości)

Okazywanie bezwarunkowej, opartej na szacunku, miłości poprzez:

• pełen miłości kontakt wzrokowy
• pełen miłości kontakt fizyczny
• wyłączną uwagę i aktywne słuchanie.
• Zaspokajanie pozostałych potrzeb emocjonalnych: bezpieczeństwa emocjonalnego, przynależności, poszanowania godności, akceptacji, potrzeby wsparcia, zachęty, docenienia, bycia ważnym, stymulacji, wrażeń, sukcesów.

III. Wychowanie (zapewnia dobre funkcjonowanie w społeczeństwie)

Trenowanie umysłu i serca dziecka - od dyscypliny i kontroli rodziców do samodyscypliny i samokontroli

„Wychowanie to uczenie dzieci czerpania przyjemności z tego, co dobre” – Platon

„Charakter jest przeznaczeniem” – Heraklit

1. Bycie wzorem – osobiste modelowanie właściwych postaw i zachowań; 

2. Rozwijanie inteligencji emocjonalnej, w tym empatii – poprzez okazywanie dziecku współczucia, adekwatne reagowanie na jego uczucia i potrzeby, uczenie nazywania i rozpoznawania emocji oraz panowania nad impulsami   i dojrzałego wyrażania złości;

3. Nauczanie myślenia  (podstawą jest dobra znajomość języka rozwijana przez rozmowy i czytanie dziecku) - wskazywanie zależności przyczynowo-skutkowych, uczenie logiki, umiejętności
przewidywania skutków, analizy motywów postępowania, wyciągania wniosków itp.;

4. Nauczanie norm i umiejętności społecznych (dobrych manier, dobrej komunikacji, rozwiązywania problemów i konfliktów poprzez rozmowę i refleksję);

5. Nauczanie wartości (takich jak: szacunek, uczciwość, odpowiedzialność, odwaga cywilna, samodyscyplina, pokojowość); pomoc w budowaniu dobrego charakteru (wartości w praktyce);
utrwalanie dobrych nawyków poprzez docenianie wysiłków dziecka, a nie tylko osiągnięć;

6. Nauczanie dobrej organizacji i pracowitości poprzez stopniowe wprowadzanie stałych zajęć (np. obowiązków domowych, gry na instrumencie, treningów sportowych) oraz własny przykład.

7. Przewodnictwo intelektualne i duchowe (dyskusje o życiu i wartościach, lektury, wiara).

IV. Ochrona przed szkodliwymi wpływami (zapobiega degradacji psychicznej)

1. Zaangażowanie w życie dziecka  - kontrola (głównie w młodszym wieku), aktywna obecność,
dostępność, gdy potrzebuje ono rozmowy lub pomocy; nie należy być nachalnym i intruzywnym, zwłaszcza w stosunku do nastolatków)

2. „Zaszczepienie” dziecka przeciw złym wpływom poprzez:

• budowanie więzi, okazywanie miłości i zaufania do zasadniczo dobrego charakteru dziecka;
• codzienne czytanie na głos, uczenie wartości w praktyce, także poprzez własny przykład;

3. Nauczenie mądrego korzystania z mediów, informacji, rozrywki, ze swej wolności –
ustalanie zasad i dopuszczalnych granic zachowań, uczenie mądrych wyborów, stopniow poszerzanie zakresu swobód i odpowiedzialności.

Opracowanie: Fundacja „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”